Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014




Όλυ ο ψαροφάγος



Ο Όλυ ο  βίδρας ζει σ' ένα μαγαζί στους πρόποδες του ηλιόλουστου λόφου. Μια μέρα κατέβαινε το ρυάκι για να φέρει ψωμί στην κυρία πάπια. Μέσα στο καλάθι του είχε μια μικρή βάρκα κι άρχισε να παίζει με τη βάρκα στο ρυάκι. Η Πάπια, η Παπίτσα κι η Παπιούλα, τρία παπάκια ήρθαν για να δουν. Η βαρκούλα έπλεε καλά κι έφτασε στη λιμνούλα. Εκεί οι βάτραχοι είπαν στον Όλυ ότι τους αρέσει η βαρκούλα. Οι πάπιες φώναζαν να τους περιμένει και κουνούσαν τα ποδαράκια τους. Ένας δυνατός άνεμος σηκώθηκε και η βαρκούλα πήγε στην άλλη άκρη της λιμνούλας και χάθηκε. Ο Όλυ λυπημένος πήγε στο σπίτι του. Ο πατέρας του Όλυ ψαρεύοντας στη λιμνούλα νιώθει να τραβάει κάτι το αγκίστρι του. Χάρηκε γιατί νόμισε ότι έπιασε ένα μεγάλο ψάρι. Άρχισε να μαζεύει την πετονιά. Ξαφνικά βλέπει στο αγκίστρι του πιασμένη τη βαρκούλα. Τότε σκέφτηκε ότι θα άρεσε πολύ στον Όλυ η βαρκούλα. Ο κύριος Βίδρας μπαίνει στο σπίτι και τους λέει : " Κοιτάξτε τι βρήκα!" και τους έδειξε τη βάρκα και τα ψάρια που είχε πιάσει. Όλα τα παιδιά χάρηκαν και μετά καθίσανε να φάνε τα ψάρια.  Αγγελική


Τρίτη 24 Ιουνίου 2014



Η χώρα χωρίς γάτες 
Ευγένιος Τριβιζάς  

 

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ποντίκι που φοβότανε τις γάτες κι ένιωθε φρίκη μόλις τις αντίκριζε. Έτσι αποφάσισε να πάει στον γιατρό. Ο γιατρός του είπε πως δεν υπάρχει γιατρικό για τις φοβίες του. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να πάει στη Χώρα χωρίς Γάτες. Ο ποντικός πήγε στη Χώρα χωρίς Γάτες, αλλά εκεί είχε πολλές φάκες. Μετά πήγε πάλι στο γιατρό κι αυτός του πρότεινε να πάει στη Χώρα Χωρίς Γάτες. Και Χωρίς Φάκες. Ο ποντικός πήγε σ' αυτή τη χώρα και όλα του φαίνονταν υπέροχα. Όμως μόλις πέρασε ένας μήνας άρχισε να βαριέται και να κουάζεται. Η ζωή ήταν βαρετή χωρίς γάτες και χωρίς φάκες. Αποφάσισε λοιπόν να πάει στη Γατοφάκα - Φατογατοχώρα, όπου έζησε χαρούμενος μαζί με τις γάτες και τις φάκες. Δανάη

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014



Ο λαγός και η χελώνα 
Αίσωπος 

 

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας λαγός που νόμιζε ότι ο πιο γρήγορος απ' όλους. Όλοι το θαύμαζαν εκτός από τη σοφή την κουκουβάγια. Η κουκουβάγια τον προκάλεσε να κάνει αγώνα με τη γέρικη χελώνα.Ο λαγός έφυγε μπροστά και ήταν σίγουρος πως θα κέρδιζε τη χελώνα. Έτσι αποφάσισε να σταματήσει για λίγο να ξεκουραστεί και να φάει καρότα. Όμως τον πήρε ο ύπνος και η χελώνα τον προσπέρασε. Όταν ξύπνησε ο λαγός ήταν ήδη αργά και η χελώνα κόντευε να τερματίσει. Ο λαγός κατάφερε να τερματίσει δεύτερος και ιδρωμένος. Ο λαγός κατάλαβε ότι δεν πρέπει να περιφρονεί κανέναν αντίπαλο όσο αδύναμος κι αν είναι. Πήγε να συγχαρεί τη χελώνα που τον κέρδισε με την επιμονή και την υπομονή της . Δανάη



Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014



Η πρώτη μου εγκυκλοπαίδεια των ζώων - Β. Τασιόπουλος

Το βιβλίο αυτό με τις εντυπωσιακές εικόνες και τις χρήσιμες πληροφορίες που τις συνοδεύουν, μας οδηγεί σ' ένα αποκαλυπτικό ταξίδι στον συναρπαστικό κόσμο των ζώων. Ανάμεσα στα ζώα που μ' εντυπωσίασαν είναι και το χέλι. 
Τα χέλια ζουν στα  γλυκά νερά και τις θάλασσες της Ευρώπης. Όταν γίνουν δέκα ετών μεταναστεύουν μέχρι και 4000 χμ. μακριά, στα βάθη του Ατλαντικού ωκεανού. Εκεί γεννούν τ' αυγά τους και μετά πεθαίνουν. Πριν γίνουν χέλια, οι μικρές προνύμφες
 πηγαίνουν στους βάλτους ή στα
 ποτάμια που τους γέννησαν οι γονείς τους. Νίκος


Το μεγαλύτερο έντομο
Το γιγαντιαίο μπαστουνοειδές άπτερο έντομο της Ινδονησίας είνια το μεγαλύτερο στον κόσμο. Έχει μήκος 33 εκατοστά. 



Το πιο βαρύ έντομο 


Ο πρωταθλητής των βαρέων βαρών στον κόσμο των εντόμων είναι το σκαθάρι Γολιάθ. Έχει βάρος όσο ένα ποντίκι χάμστερ.





Το μικρότερο έντομο
Είναι κάπως δύσκολο να δεις με γυμνό μάτι τη νεραϊδόμυγα, γιατί έχει το μέγεθος μιας τελείας. Η θηλυκιά γεννά τ' αυγά της μέσα στα αυγά άλλων εντόμων. Μπορεί να χωρέσει έως και 20 αυγά δικά                                                       της μέσα σ' ένα αυγό πεταλούδας. Γιώργος Γκ.




Γιατί ο ουρανός είναι γαλάζιος - Γκρίντλευ Σάλλυ


Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν σ' ένα χωράφι ένας λαγός κι ένας γάιδαρος. Ο λαγός ήθελε πολύ να μάθει γιατί ο ουρανός είναι γαλάζιος. Ρωτούσε και ρωτούσε το γάιδαρο, αλλά μόλις ήθελε να του απαντήσει χοροπηδούσε πέρα  δώθε. Τότε ο γάιδαρος είπε: " Αρκετά! Δεν σου απαντώ!" Ο λαγός του είπε ότι δεν του απάντησε. Θα σου πω αύριο, του είπε ο γάιδαρος. Μόλις ξύπνησε ο γάιδαρος ο λαγός εξήγησε στο γάιδαρο γιατί ο ουρανός είναι γαλάζιος. Του εξήγησε ότι το γαλάζιο ήταν το μόνο χρώμα που είχε μείνει στο κουτί. Πάολα

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014



Ελιά  


Η ελιά είναι γένος αειθαλών δέντρων της οικογένειας των " ελαιοειδών".  Διακρίνεται σε δύο τύπους, στην άγρια και στην ήμερη. Η άγρια ελιά φτάνει μέχρι τα 20 ή 30 μέτρα. Η ελιά καλλιεργείται κυρίως για τους πολύ θρεπτικούς καρπούς της καθώς και για το λάδι που παράγεται απ' αυτούς. Η χρησιμότητα του λαδιού στη μαγειρική, καθώς και στης κονσερβοποιίας. Πολλές φορές επίσης χρησιμοποιείται στην εκκλησιαστική λειτουργία. Από τους πυρήνες των καρπών παράγεται με ειδική επεξεργασία ένα άλλο είδος λαδιού, το πυρηνέλαιο, που χρησιμοποιείται στη σαπουνοποιία.. Τα υπολείμματα των πυρήνων καθώς και τα φύλλα της ελιάς χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφές, ενώ το ξύλο της ελιάς χρησιμοποιείται στην επιπλοποιία, στην ξυλουργική καθώς και ως καύσιμο υλικό. Σπύρος




Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την ελιά θα βρείτε και στο ιστολόγιο του Γυμνασίου της Άμφισσας. Κάντε κλικ στο σύνδεσμο.


Το καραμελόδεντρο - Τασούλα Τσιλιμένη

Δυο παιδιά, ο Στέλιος και η Βάλια πήγαν να επισκεφτούν τη γιαγιά τους. Μόλις πήγαν εκεί, έφεραν τη βροχή. Η Βάλια θέλει να γίνει ποιητής και φωτογράφος. Όλο βγάζει ποιήματα δικά της ή φωτογραφίες. Ενώ ο Στέλιος θέλει να γίνει αρχαιολόγος. Κάποια μέρα που ήταν στο χωριό η θεία Σοφία τους φώναξε : " Στέλιο, Βάλια, ελάτε γρήγορα!". Τότε αυτοί ανέβηκαν τις σκάλες για να δουν τι ήταν. Ήταν ένα ουράνιο τόξο. Πρώτη φορά τα παιδιά έβλεπαν ουράνιο τόξο. Η Βάλια το φωτογράφισε και ο Στέλιος είπε πως οι παλιοί πίστευαν πως ήταν ο δρόμος της Ίριδας. Βικτωρία






Ἶρις – η χρυσόπτερη θεά του Λόγου και της Δικαιοσύνης








του ΣΩΤΗΡΗ ΜΠΕΚΑΚΟΥ
Υποψήφιου Διδάκτορα στην Γλωσσολογία
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ίρις - Καταγωγή
Η Ίριδα ήταν κόρη του Θάμαντα και της Ωκεανίδας Ηλέ

κτρας. Φορούσε κοντό χιτώνα, χρυσά φτερωτά πέδιλα και κρατούσε στο χέρι κηρύκειο. Ήταν φτερωτή και ορμητική σαν θύελλα, γνωστή ως πιστή και γοργοπόδαρη αγγελιοφόρος των θεών. Μετέφερε τα μηνύματά τους, είτε σε άλλους θεούς, είτε στους ανθρώπους, ή πάλι της ανέθεταν να μεσολαβεί ανάμεσα στους θεούς, κάθε φορά που προέκυπτε κάποιο πρόβλημα. Αδερφές της θεωρούνταν οι Άρπυιες, που ήταν κι αυτές φτερωτές, ανάλαφρες και αεικίνητες, σαν τον άνεμο και τη θύελλα και ζευγάρωνε με τον Ζέφυρο.
Βασικό της καθήκον ήταν να συμβάλλει στην απονομή δικαιοσύνης, κάθε φορά που ξεσπούσαν καβγάδες ή αντιζηλίες στον Όλυμπο μεταξύ των θεών, ή ακόμη σε περίπτωση που κάποιος θεός έλεγε ψέματα. Τότε η Ίριδα έπρεπε να πετάξει ψηλά μέχρι την κατοικία της Στύγας, εκεί όπου ο Ουρανός στηριζόταν πάνω σε ασημένιες κολόνες. Από το σημείο εκείνο έπεφτε το περίφημο ιερό νερό της Στύγας, με το οποίο γέμιζε η Ίριδα ένα χρυσό κύπελλο και το πήγαινε στον Όλυμπο. Αν κάποιος θεός ορκιζόταν στο νερό αυτό ψέματα, έπεφτε κάτω αμέσως, χωρίς πνοή και χωρίς να έχει τις αισθήσεις του κι έμενε έτσι για πολύ καιρό• δεν έτρωγε αμβροσία ούτε έπινε νέκταρ. Στη συνέχεια έμενε για εννιά χρόνια αποκλεισμένος από τα συμπόσια των θεών, καθώς και από την προστασία τους.
Η Ίριδα δεν εκτελούσε μόνο τις αποστολές που της ανέθεταν, αλλά συχνά αναλάμβανε και η ίδια πρωτοβουλία. Στην Ιλιάδα τη βλέπουμε να ορμά και να βγάζει από τη μάχη την Αφροδίτη, που είχε πληγωθεί. Επίσης μπαίνει στο δωμάτιο της Ελένης και την προτρέπει να βγει έξω και να καμαρώσει τον Πάρη και τον Μενέλαο, που πρόκειται να μονομαχήσουν. Συχνά προπορεύεται στις γαμήλιες τελετές του Ολύμπου και παραστέκει τη νύφη, όπως στους γάμους της Θέτιδας και του Πηλέα ή του Δία και της Ήρας.
Βασική αποστολή της Ίριδας -και εξαιρετικά σημαντική- ήταν να μεταφέρει τις εντολές του Δία στους άλλους θεούς, συνήθως στον Ποσειδώνα. Μπορούσε όμως να μεταφέρει και μηνύματα άλλων θεών, όπως είχε συμβεί με την περίπτωση της Λητώς• οι Ολύμπιες θεές, εκτός της Ήρας, κάλεσαν την Ίριδα να επέμβη, ώστε να μπορέσει η Λητώ να γεννήσει επιτέλους τα παιδιά της, την Άρτεμη και τον Απόλλωνα. Η Ήρα, όπως είναι γνωστό, την καταδίωκε και δεν την άφηνε να γεννήσει, κρατώντας στον Όλυμπο την Ειλείθυια, τη θεά που προκαλούσε τους πόνους του τοκετού. Έτσι, η γέννα δεν έλεγε ν' αρχίσει, οπότε η Ίριδα πήγε στον Όλυμπο για να τη φέρει κοντά στην ετοιμόγεννη κρυφά από την Ήρα, αφού υποσχέθηκε ότι θα της δώσει ένα περιδέραιο με εννιά χάντρες σε χρυσή κλωστή. Έτσι ακριβώς την είχαν συμβουλέψει οι θεές του Ολύμπου.
Σ' άλλες περιπτώσεις η Ίριδα μπαίνει στην υπηρεσία της ίδιας της Ήρας• στην Ιλιάδα πείθει για λογαριασμό της τον Αχιλλέα να ξαναμπεί στη μάχη, μόλις σκοτώνεται ο φίλος του Πάτροκλος κι ο Έκτορας θέλει να πάρει το πτώμα του ήρωα.
Αργότερα φαίνεται πως πίστευαν πως η Ίριδα μπήκε στην αποκλειστική υπηρεσία της Ήρας• τη φαντάζονταν καθισμένη κάτω, μπροστά στο θρόνο της θεάς, σαν τον πιστό της σκύλο. Δεν έφευγε ποτέ από κοντά της και λαγοκοιμόταν εκεί. Φορώντας τη ζώνη και μη βγάζοντας ποτέ τα πέδιλά της, ήταν πάντοτε σ' επιφυλακή, μήπως τυχόν και της ανατεθεί ξαφνικά κάποια νέα επείγουσα αποστολή από τη βασίλισσα των θεών.
Κάθε φορά που η Ίριδα έπρεπε να πάει μήνυμα στους ανθρώπους από μέρους κάποιου θεού, έπαιρνε τη μορφή κάποιου θνητού. Για παράδειγμα, μεσολάβησε στους Τρώες με τη μορφή ενός γιου του Πρίαμου ή παρουσιάστηκε στην Ελένη ως κουνιάδα της. Η συμπεριφορά της προς τον Αχιλλέα υπήρξε, μάλιστα, ιδιαίτερα ευνοϊκή• όταν ο Πάτροκλος, νεκρός πια, επρόκειτο να καεί στην πυρά, ο Αχιλλέας επικαλέστηκε τους ανέμους, για να φουντώσει η φωτιά με το φύσημά τους.
Η Ίριδα τότε έσπευσε να τους συναντήσει αμέσως, ώστε να πραγματοποιηθεί η επιθυμία του ήρωα. Πραγματικά, τους βρίσκει συγκεντρωμένους στη σπηλιά του Βοριά, όπου ήταν καλεσμένοι σε συμπόσιο. Τους διακόπτει για να τους εξηγήσει το λόγο της άφιξής της και να τους μεταφέρει την ευχή του Αχιλλέα. Ως τόπος λατρείας της Ίριδας είναι γνωστός μόνο ένας στην αρχαιότητα, το νησί της Εκάτης, που βρισκόταν κοντά στη Δήλο. 

Ο Όμηρος και ο Αριστοτέλης ήταν οι πρώτοι που έδωσαν στο όνομα "ΙΡΙΣ"την σημασία του "Ουράνιου Τόξου" και ο Όμηρος θεωρεί ότι η αρχαία θεά Ίριδα ήταν εκείνη που με τα φτερωτά της σανδάλια χόρευε και έτρεχε γρήγορα, ενώ απ'όπου περνούσε σκορπούσε χρώματα και λουλούδια. Γι'αυτό και είναι και όνομα πολλών λουλουδιών....
Η Θεά Ίρις αναφέρεται συχνά από τον Όμηρο στην Ιλιάδα ως αγγελιοφόρος των θεών, ιδιαίτερα του Δία και της Ήρας, αλλά και των άλλων θεών.
Έχει φτερά και τρέχει αμέσως προς εκτέλεση των παραγγελιών. Μεταβαίνει μετά από παράκληση του Αχιλλέα στην κατοικία του Ζέφυρου και του Βορέου και τους προτρέπει να ενδυναμώσουν την πυρά του Πάτροκλου. .
Στην «Θεογονία» του Ησίοδου παρουσιάζεται ως αδερφή των Αρπυιών και κόρη του Θαύμαντος και της ωκεανίδας Ηλέκτρας, γι’ αυτό και ο Ησίοδος την αποκαλεί «Θαυμαντιάς».
Στην αρχαία ελληνική τέχνη η Ίριδα απεικονίζεται περισσότερο στα αγγεία και λιγότερο σε μεγαλοπρεπή μνημεία.
Στο «Αγγείο του Φρανσουά» (Vase Francois) – 3ος αι. π.Χ» έχουμε την πιο όμορφη αναπαράσταση της Ίριδας, η οποία προηγείται της πομπής μαζί με τον Κένταυρο Χείρωνα. Το αγγείο αυτό εμφανίζει την Ίριδα να μεταβαίνει στο σπίτι της Θέτιδας, για να την παραλάβει, με σκοπό να τελέσει τον γάμο της με τον Πηλέα.
Συνήθως παρίσταται με φτερά πάνω στους ώμους (λευκώλενος) και κρατά στο χέρι της το κηρύκειον, όπως και ο Ερμής. Άλλοτε, αντί για φτερά, εμφανίζεται να φορά φτερωτά πέδιλα και να τρέχει χορεύοντας και κουνώντας ρυθμικά τα χέρια της.
Πολύ όμορφη είναι η εμφάνιση της Ίριδας επάνω σε ερυθρόμορφο αγγείο του 470 π.Χ., το οποίο αναπαριστά τον μύθο του Ίδα και της Μάρπισσας, χάρις στην οποία ξέσπασε και η έριδα ανάμεσα στον Απόλλωνα και την Ίδα. Φέρει χιτώνιο, κρατά κηρύκειο στο χέρι, έχει επάνω στους ώμους της απλωμένα τα φτερά της και φορά φτερωτά πέδιλα.
Η παρουσία του ονόματος «Ἶρις» στον Όμηρο δείχνει ότι το όνομα αυτό δεν επινοήθηκε από τον Όμηρο ή τον Ησίοδο, αλλά ότι προϋπήρχε και δήλωνε το ουράνιο τόξο κατά τους πανάρχαιους χρόνους.


























Ίριδες


Ροβινσόνας Κρούσος

Ο Ροβινσόνας ήταν ένας ναυαγός σ' ένα έρημο νησί. Έτρωγε ότι έβρισκε. Έφτιαξε μοα σκηνή μπροστά από μια σπηλιά, κατασκεύασε ράφια, τραπέζι και κάθισμα. Φύτεψε σπόρους, έφτιαχνε αλεύρι και έψηνε ψωμί. 
Έζησε δεκαπέντε χρόνια σε εκείνο το νησί μόνος του. Κάποτε ήρθε ένας φυγάς, ο Παρασκευάς. Τον έμαθε πολλά πράγματα μέχρι που γύρισαν στην Αγγλία. Παναγιώτης
Αυτοκράτορες στην Αρχαία Ρώμη

Ο Αυτοκράτορας ήταν το πιο σημαντικό πρόσωπο στην αρχαία Ρώμη, αλλά ταυτόχρονα κινδύνευε επειδή είχε πολλούς εχθρούς.
Σημαντικοί αυτοκράτορες της αρχαίας Ρώμης ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Κλαύδιος και ο Καλιγούλας. 

Οι δικηγόροι στην Αρχαία Ρώμη

Ένα σημαντικό επάγγελμα στην αρχαία Ρώμη ήταν αυτό του δικηγόρου. Το επάγγελμα αυτό είχε πολλές προοπτικές, αλλά έκρυβε και πολλούς κινδύνους. Νίκος

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014


Ένας κήπος στο σπίτι







Τα φυτά μπορούν να μεγαλώνουν και στο εσωτερικό των σπιτιών μας.Θα τα διαλέξουμε για την ομορφιά των λουλουδιών ή του φυλλώματος τους, αλλά και για την εύκολη φροντίδα τους.
Μερικά χρειάζονται ήλιο και υγρασία άλλα αντέχουν στη σκιά.  Με ορισμένα φυτά που έχουν μικρό ανάστημα μπορούμε να φτιάξουμε έναν αληθινό μικροσκοπικό κήπο. Στη βεράντα ταιριάζουν είδη λιγότερο ευαίσθητα και πιο φουντωτά. 
Γιώργος Γ.



Μια φορά ήταν η Κολοτούμπα - Σοφία Μαντούβαλου





Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Κολοτούμπα που είχε φίλο τον Πανωκάτω.Μια μέρα καθώς ο Πανωκάτω έφερνε βόλτα στο δάσος, συνάντησε την Κολοτούμπα, η οποία έκλαιγε. Εκείνος την ρώτησε γιατί είναι στενοχωρημένη κι εκείνη του απάντησε ότι έχασε στους αγώνες.
Τότε ο Πανωκάτω της είπε ότι με το κλάμα δε βγαίνει τίποτα και πρέπει να βάλει το μυαλό της να λειτουργήσει για να λύσει το πρόβλημά της. Κατόπιν της εξήγησε ότι για να κερδίσει κάποιος τους αγώνες θα πρέπει να είναι γερός και να τρέφεται σωστά Ένα μήνα μετά ο Πανωκάτω συνάντησε πάλι την Κολοτούμπα, η οποία ήταν ακόμα στενοχωρημένη, λέγοντάς του ότι ένα μήνα έτρωγε συνεχώς μπανάνες, αλλά δεν είδε αποτέλεσμα. Ο Πανωκάτω ακούγοντας αυτό κατάλαβε ότι θα έπρεπε να στείλει ένα δώρο στην Κολοτούμπα. Το δώρο του ήταν ένα κουτί με πέντε ράφια, όπου στο κάθε ράφι υπήρχε και μια ομάδα τροφών. Είπε στην Κολοτούμπα ότι για τις επόμενες έξι εβδομάδες θα' πρεπε κάθε μέρα να τρώει ένα φαγητό από τα πέντε αυτά ράφια, συνδυάζοντας έτσι και τις πέντε ομάδες τροφίμων κι έτσι κέρδισε τους αγώνες. Δανάη


Τα 88 ντολμαδάκια - Ευγένιος Τριβιζάς 

" Τα 88 ντολμαδάκια" είναι ένα περίεργο βιβλίο, το οποίο όσες φορές κι αν το διαβάσουμε θα μας πει και μια διαφορετική ιστορία.
Οι αναγνώστες είναι αυτοί που αποφασίζουν σε όλα τα κρίσιμα σημεία τι θα γίνει στη συνέχεια ή ακόμα και στο τέλος της κάθε ιστορίας. Αινίγματα και παράξενες ερωτήσεις μας οδηγούν στη συνέχεια που εμείς προτιμάμε.Όμως, και η εικονογράφηση είναι καταπληκτική: παράξενα ζώα και πράγματα που δεν περιμένουμε μας ξαφνιάζουν. 
Γενικά " τα 88 ντολμαδάκια" είναι ένα ασυνήθιστο βιβλίο. Νίκος